Het is nu twee jaar geleden dat we besloten ‘off the grid’ op het platteland in Frankrijk te gaan wonen, op zoals Lief het noemt: Basiskamp A. We woonden toen reeds een jaar in onze camper met zonnepaneel. Het eerste jaar wisselden we het klussen af met reizen in onze camper. Op Basiskamp A sliepen we in onze nieuwe stek, een ruime stacaravan en was de camper onze elektrabron. Dagelijks liepen we heen en weer om telefoons en andere zwart plastic apparatuur op te laden. Dat werkte prima, maar in de winter waren de dagen kort, de avonden lang en de tiental kaarsen in de woonkamer niet voldoende om een boek te kunnen lezen of een kaartje te kunnen leggen. Hoe romantisch al dat kaarslicht ook was, we begonnen te verlangen naar lampen.
De eerste stap waren 8 kleine tuinlampjes voor in de grond, en 6 hanglampen, allemaal op zonne-energie. Overdag zetten we ze buiten in de zon en om voor het avondeten haalden we ze binnen. Allemaal leuk en aardig, maar het koken was toch best een uitdaging. “Schat, kun je even met de zaklamp bijschijnen, volgens mij bakt het aan.”
We wilden al langere tijd zonnepanelen. Een jaar na onze intrek namen we de stap. Maar op het platteland liggen de installateurs niet voor het oprapen. Via via kwamen we bij een handige man, geen elektricien, maar wel met ervaring in zonnepanelen op huizen plaatsen. Zo’n autonoom systeem installeren leek hem wel interessant. Hij had alleen wel een camping en had pas tijd als het vakantieseizoen was afgelopen. Ok, oktober is prima, zomers is het toch lang licht.
Omdat we pas in oktober een heel systeem gingen installeren, bestelde ik in september het pakket. Zes zonnepanelen, een omvormer en accu’s. Wist ik veel dat er een groot tekort aan omvormers was. Door de energiecrisis wilde iedereen wel zo’n autonoom pakket en waren de omvormers niet aan te slepen. Na twee maanden ontvingen we de zonnepanelen en accu’s en na drie maanden de omvormer. Het werk kon geschieden!!
Eind november werd het boeltje geïnstalleerd, maar niet verbonden met het bestaande elektrische circuit, daar brandde onze handige man zijn handen niet aan. Vervolgens voelden wij de winterse donkerte en kou al aankomen en stapten we in onze camper richting Portugal. Na drie maanden zijn we nu weer terug en zijn we bij de volgende stap: het bestaande elektrische circuit in beeld brengen en aan het zonnepaneel systeem koppelen. Dit keer komt er wel een elektricien en die gaat het boeltje in één a twee dagen voor ons fixen.
En dan kunnen we twee jaar na aankoop de lamp boven de eettafel aandoen en zelfs een wasmachine en een professionele blender laten draaien, wat een ongelooflijke luxe!