Het moest gedaan worden, een digidetox of meer specifiek social media detox, alleen Whatsapp sta ik mijzelf toe. Het werd te erg. Ik kon geen stap meer verzetten of ik dacht aan het maken van content voor social media. Ik zag in alles foto’s en verhalen, alles moest gedeeld worden. Het leek alsof de wereld om me heen alleen waarde had als ik het deelde. Ik wist niet meer wat gewoon genieten inhield, puur voor mijzelf.
Gisteren ben ik begonnen. Op zich gaat het me makkelijk af, het is lente en er is veel werk te doen in de tuin. Wel betrap ik me op de gedachte van het maken van foto’s en of ik deze dan op Insta en Facebook zal zetten, wat ik er bij zal schrijven. Dus in mijn hoofd wil het nog niet erg lukken. Terwijl ik met mijn handen in de grond zit denk ik aan hoe fijn dit is. Ik probeer mindful te zijn. In het moment. Dat gaat goed. Totdat ik iets bijzonders zie, een vogel, een mooie bloem, de moestuin die er zo mooi bij ligt. ‘DELEN, DELEN!’, klinkt het vanuit mijn brein. Ik doe het niet. Ik denk aan het moment dat het weer wel kan, dat ik het dan opspaar en het later in één keer plaats. Het mag nu toch wel duidelijk zijn dat ik een social media verslaving heb.
Dan denk ik aan dopamine. Ik heb een DNA onderzoek laten doen en daaruit bleek dat ik genetisch minder dan gemiddeld dopamine aanmaak. Laatst deed ik ook nog een theoretische test, ook daaruit bleek verlaagd dopamine. Wat me totaal niet verbaast aangezien mijn concentratiespanne erg kort is. Als social media mijn dopamine verhoogt zou ik de verslaving kunnen verminderen door het op een andere manier te kunnen verhogen. Een Ayurvedisch supplement met Bacopa Monnieri, mijn voeding aanpassen is geen optie omdat ik al dopamine verhogende voeding eet.
Linksom of rechtsom, meerdere keer per dag denk ik aan social media. Zolang ik hard in de tuin werk gaat het dus goed, maar zodra ik ga zitten, ontspannen, pak ik mijn telefoon. Ik kijk naar het scherm, even Whatsapp checken , maar internet doet het niet. Met ons offthegrid leven hebben ik en mijn lief alleen mobiel netwerk en die liggen er bij ons allebei uit. Dat hebben we nog nooit gehad. Hogere machten zorgen er dus voor dat ik me keurig aan de social media detox houd.
Zonder telefoon heb ik het gevoel dat ik op vakantie ben. Ik lees mijn nieuwe boek over ‘Bosbaden’ en maak plannen. Er is zoveel te doen. De afgelopen twee dagen ben ik dan ook voornamelijk buiten bezig geweest. Ik tuinier, wandel, spring op de trampoline, doe bosbad oefeningen en ontspan. Alles komt zoals het komt en ik denk nergens over na. Ik denk dat de komende vijf dagen een heerlijke vakantie wordt en kan het iedereen aanraden, vrijheid zit ook in het vrij zijn van staren in je telefoon.