ZAP text, a development in the use of language in visual media
Over the years, television has flooded us with hundreds of television channels, millions of television programs and countless images and sounds. How long do these images stay with us? What is their value? Is it possible to capture and remember the images without a video recorder, DVD recorder or nowadays on the cloud and streaming. How important are images, how important are texts?
In 1996 I started occasionally recording texts from television broadcasts. I was 27 years old at the time, we had analog television with about 30 channels. I watched a lot of BBC. The many commercial American TV channels of today were not yet available. There were no flat screens yet, but there were remote controls. So I zapped back and forth between the 30 channels.
I started writing down pieces of text, dialogues etc. to see how different all types of texts are.
to see if I could write a story based on all the separate texts. I tried the latter but it did not appeal to me.
Each paragraph is a text from a different channel. I have not changed the order. Everything is therefore in chronological order as it was broadcast.
The texts themselves are more interesting than a story. I initially put the texts online for myself to get an overview. In addition, it is always fun for interested parties to read the texts. They give a nice idea of those times.
One more thing: The texts from 1996 and later were written when there was no digital television yet, which means that I could not rewind to hear the text properly and write down whole parts calmly. Nowadays that is possible. I do not know what is better. In any case, my memory worked better because I wrote down the texts in one go and I was trained to remember them. And nowadays, convenience is not an addition to our functioning.
The texts are a mix of Dutch and English.
ZAPTEKST, een ontwikkeling in taalgebruik in visuele media
De televisie heeft ons over de jaren heen overspoeld met honderden televisiezenders, miljoenen televisieprogramma’s en ontelbare beelden en geluiden. Hoe lang blijven deze beelden bij ons hangen? Wat is de waarde? Is het mogelijk om de beelden te vangen en te blijven herinneren zonder videorecorder, dvd recorder of tegenwoordig op de cloud. Hoe belangrijk zijn beelden, hoe belangrijk zijn teksten?
In 1996 ben ik begonnen met het incidenteel vastleggen van teksten van televisie uitzendingen. Ik was toen 27 jaar oud, we hadden analoge televisie met zo’n 30 kanalen. Ik keek veel BBC. De vele commerciele Amerikaanse tv zenders van nu waren er nog niet. Er waren nog geen flatscreens, wel afstandbedieningen. Dus zapte ik heen en weer tussen de 30 kanalen.
- Ik ben begonnen met het opschrijven van stukken tekst, dialogen etc. om te zien hoe verschillend alle soorten teksten zijn.
- om te zien of ik naar aanleiding van alle losse teksten een verhaal kon schrijven. Dat laatste heb ik geprobeerd maar het kon me niet bekoren.
Iedere paragraaf is een tekst van een andere zender. Ik heb de volgorde niet veranderd. Alles staat dus chronologisch zoals het is uitgezonden.
De teksten op zichzelf zijn interessanter dan een verhaal. Ik zet de teksten in eerste instantie voor mijzelf online om overzicht te krijgen. Daarnaast is het altijd leuk voor geinteresseerden om de teksten te lezen. Ze geven een leuk tijdsbeeld.
Nog een ding: De teksten uit 1996 en later zijn geschreven toen er nog geen digitale televisie was, dat houdt in dat ik niet terug kon spoelen om de tekst goed te horen en hele stukken rustig op kon schrijven. Tegenwoordig kan dat wel. Ik weet niet wat beter is. Mijn geheugen werkte in ieder geval wel beter want de teksten schreef ik in een keer op en ik was getrained om het te onthouden. En tegenwoordig is gemak geen aanvulling op ons functioneren.